Os tópicos literarios

Tópico literario, en literatura, é un tema ou motivo común xa prefixado que utilizan, como recurso, os escritores e poetas. Trátase dunha serie de constantes temáticas repetidas ao longo da literatura que, na súa maioría, teñen a súa orixe na cultua clásica greco-latina ou na tradición bíblica. Moitos destes temas ou tópicos vense mantendo dende a antigüidade.

(A dorada medianía ou termo medio). Este tópico amosa o aprecio e a satisfacción polo sinxelo, o cotián, o que se ten, fronte ao material e insubstancial das riquezas.

Aurea mediocritas.

(Feliz aquel). Aprezo pola vida tranquila e retirada no campo, fronte a axitación da vida mundana e frívola e das súas preocupacións. .

Beatus ille

(Goza do momento):Tópico tomado de Horacio Disfruta e aproveita cada momento do teu tempo. Moi utilizado sobre todo na poesía renacentista.

Carpe diem

(A fortuna ou a sorte cambia). Hai que coñecerse ben e fiarse dun mesmo, sen confiar na sorte cambiante.

Fortuna mutabilis

(¿Onde están...?): A morte chega e todo o iguala, nada queda, se non é a lembranza do pasado.

O seu uso máis coñecido atópase nas Coplas por la muerte de su padre de Jorge Manrique («Qué fue del rey don Juan / Los infantes de Aragón qué se hicieron / dónde están/ Qué fue de tanto galán / que fue de tanta invención que trujeron...»)

Ubi sunt?

(Lugar ameno): Preséntase a idealización dun lugar paradisíaco, ideal, onde o home acada a harmonía con cada un dos elementos da natureza

(Fray Luis de León: Del monte en la ladera,/ plantado por mi mano tengo un huerto/ que, con la primavera,/ de bella flor cubierto... )

Locus amoenus

(O tempo fuxe"): O tempo é inaprehensible, nin se detén nin se lle pode facer retroceder.

A expresión invita a aproveitar o tempo (de forma similar ao carpe diem).

Tempus fugit

(Odio ao vulgo ignorante): Tema orixinal de Horacio, amosa o desprezo elitista por quen non apreza a beleza da poesía.

Odi profanum vulgus

c

FIN

Fonte:

http://gl.wikipedia.org/wiki/T%C3%B3pico_literario