MARCI G A L A N , E T AREVALO,

SEM1NAR1J CORDUBENSIS

A L U M N Í , ' •< ' • > t I - w f ^ í j : - ' i • • j ' V V ' & f t • ' - • ; p f t " • 1 • • ' J ' - V -

P H I L O S O P H I C A E P O S I T I O N E S ,

EX UNIVERSA PHILOSOPHIA SELECTAE,

PRO PUBLICO LITERARIO

I N EJUSDEM SEMINARIJ AEDIBUS •* 1 ^ v f c j ' i \ • ' n !. * 5 1 - ' ' "l< f V '

• • • ' / » • •

DESIGNATO CERTAMINE

DIE X. ANT. KAL. JUN. AM. DOM. MDCCCIII. •é

CL1ENTÍ SUO ADER1T

SEBASTIANUS RAMIREZ BLANCO , E T LUNA,

SAC. THEOL. DOCT. ET PHILOSOPHIAE P. O € D n 0 w* •; fe ( ;

— í A » . . 4 J i C . — > •• VT ¿•Jy.í > CORDOBA

CORDUBAE: EX TYPOGRAPHIA REGIA

D. JOANNIS GARCIA RODRIGUEZ DE LA TORRÉ*

t l - a j í r

A U G U S T I N O D E A Y E S T A R A N ,

ET LANDA, f 1,' . fti J¡ ,U i'-'J*- * ' *m

EPISCOPO CORDUBENSI

P A T R O N O S U O Cl.

M A R C U S G A L A N , E T A R E V A L O ,

AD DIVI PELAGIJ COLLEGA

S. D.

IVxunus tibí oífero , Praesul Cl. quod non inju-' V - « I --..w

cunduin tibi fore ipsa quá es benignitas, & exi-miusílie tuus rectoruin studiorumamor xnihi fa-

j ci-

Vi cilé persuasit. Non enim avit cum viro In de» lictjs enutrito, aút cum Antístite alíquo, quí zelo non secundum scientiam ( ut Pauli ver-bis utar ) parúmque ad Philosophiae leges institiitá pietate seduci se patiatur res nobis e s t ; sed cum eo Episcopo, qui & praeclaro á natura ingenio praeditus , & longo rerum usu edoctus § & muitis in sapientum libris pervolvendis, atque meditandis impensís vigi-lijs probé norit non nisi germanae Philoso-pbiae emenso curriculo ad germanam Theo-logiam aditum patere. Quaproptér qui ínep-tis velitationibus habendis , argutijsque non ad exactissima sanae Philosophiae princi-pia captandis, adolescentium ardimos effor-m a f i t | is nae umbras pro vera Tlieologia aliquandó sequi , illos edocebit, & , út in an-íiquorum proverbio est , nubem pro Junone mnplexari. Quae indé malorum seges I quot in universam rem litterariam monstra inve-henda ! Tantae vero ut ocurratur impendenti calamstati, hon alia certé ratio , non alia in-cunda via, quám út severioribus ratiocinandi legibus adstricti naturae campos , & lucos per-. Gurrere juvenés coganturM atque indé ad me-taphisica principia deducenda facultas illis es-

VII to : qUo fiet út edomato ingenio | judicioque firmato , sine oíFendi'culo intima Theoiogiae penetraiia adire possint, societatique in juris-prudentiá , aút quavis alia vítae ratione pro-ficua esse, tamquám qui non in eá, quae non existit , natura perscrutandá educad fuerint* Quae omnia quamvis certa non essent, út sunt certissima , illud nos movere debebat, Sanctos Ecclesiae Patres eamdem , quae suá aetate vigebat Philosophiam probé edoctos es-se , út in Origene , Basilio , Augustino , ip-soque Thomá Aquinate videre est : non quod CL hi viri Platonis, aút Aristotelis sen-tentias tamquám é coelo delapsas suspicerent, sed quod ipsis suis telís in imicos confodere gloriosissimum Ecclesiae putabant. Atque ea sané considerado máxime hác nostrá tempes-tate prae Professorum ocuiis haberi debet, cum Critices , & melioris Philosophiae abu-suro lethalem Ecclesiae plaga ni intuierit: cu-jus sané Ímpetus si quis antiquorum placitis retundere voluerit, non profectó plus is mihi sapere videatur , quám qui galea, loricáque indutus tormenti alicujus bellici, ex hodiernis maximi, glandem excipere se posse confidat. Cuanta igitúr cum a ni mi voluptate te acep-

. . - . ' - tu-

be-

benevolentiá tibi fausta omnia precarnur, ma-l '• ' '•i'''- ^ ' s'» '

ximé tamén tui Pontificatus felicissimo tempe-re te omnium bonarum litterarum studia Cordubae renasci videre, út Senecae , Oíi-vae , Moral i j , ex tot Cl. virorum Patriam decet, Sie posteritas nomini tuo aere peren-11 ius monumentum exiget, omnibusque nume-ris absolutuai non Osio ipso inferiorem te Praesulem praedicabit , erroribus , út Ule, ínfensissimum, scientiarum , quae vi ros Eccle-siasticos deceant, út ille fu i t , assertorem acer-rimum. Nostrum ergó hunece pro verá Phi-losophíá laborera , seú potiús conatura

Dic placuisse tibi, cunctis placuisse putabo?

Et pretium exigui grande laboris erit. Vale, Praesuí laude nostrá major , & perge út faeis gregem tibi concreditum ómnibus mo-dis beare. Cordubae idíb. Apríl, an. á C. N. MDCCCIIL

;•* .': <•• * , í .• i . . y ' s '••! , , - : ¡ , ... '£

s* C.

ícá. I

n rerum naturalium explieatione S. S. P. ¥¿ Pnilesophorum,& Magistrorum auctoritas prg caeco duce minimé est babeada ; sed praeci-pué íq re philosophiqá evidentia re i , de quá dissericur , vél illius probabilitas, sí tia desit, pro regula est stabilienda.

II. Methodus est modüs ordinaté procedendi

m cognitione veritatis veritatem autém ' cog-noscendi methodus dúplex assignatur, analyv-tica uua , synthetica altera § quae tamén sunt ínter se correiativae.

• ,h líL > : i t . . . J % • ".. ^ T v •.

- i «¡p»

Ut quís mérito Philosophus audire s i t , debet ex" particularibus ad principia uni-versalia recto ordine sua ferre judicia, rur-súmque á principijs universalibus ad partí-

cu-

i1

ex

ca una, altera poté

?

moribus , &

& a redor

«

1 a man-

terit • A ica aempe, apprime

« «

sum sis i. conelúsióni

i

alíjs scientijs

? * •

*

Ex Arte critica. * 3

t l i s tona scnotores nostram sibi fidem con-

t '

ciíiare non debent , nisi erudítione , probita-teque , cúm primis ornati.

ftfft i i . 1

Quantum vis historicus doctrina , capaci-tate , perspicatiá , judicioqúe. poiieat , neces-sario requiritur , út coaevus sit , vél domes-tic us, & íacilé ea , quae narrat , scire po-tuerit.

III. Si ením historici, néc coaevi , néc do-

mestici fuerint, sed ab antiquis scriptoribus narrationes su as mutuaverint , non alíatn fi-dem merentur , quám quae monumentis, ex quibus eas deprompserint, respondeat.

IV. Unius , aút alterius historici auctoritati

minimé omnino deferendum , nisi testis ipse omni exceptione major fuerit. Aiiqua tamén fides etiám singuiari testi concedenda erit;

¡ ; scien-

gradas

» /

?

intercidet

arripi /

^ 3,121 Si

utiütatis 5

ta esto

mor ?

?

nostram

es

opiniOiiiDus aevi -ea nafret , quorum nos tno-

? aát quaé ?iín 5 arte C-:

VIII. Si aliquid historici narrent coaevi, in du-

bi im revocandum non er i t , ex unius tantúm, aút alterius coaevi scriptoris silentio.

IX. Quae facta testes narrant nequé coaevi,

flequé oculati in dubium revocari possunt,si eoaevorum , & ocularium historicorum nullus eorum meminerit, cúm memorandi iiiis op-portunitas erat.

Ex Phisicá. L

xistere corpora evidentiá phisicá nobis ín-notescit.

II. Corporum proprietates sunt extensio , di-

visibilitas , impenetrabilitas , porositas , oc-cupatio loci , & mobilitas.

i n . Non est locus , seú spatium , nempé va

cua extensio , in quá corpora recipíantur, cu . i u s

I

¡us ess

raeta , rum natura posita.

i

y %

..i per ni re

quae * m

IV. est siiperfic'í

gradus B Ü voeatur.

V. vacuum

& legibus m * /

5

fvper. wm dirtem ad póios, & ab occidente ad orienten» 9

& iongitu

VI. ra vim

tiá ipsá certi sumus. tas alia caoutn

• 4

nt 9

opificium

C h o

O 9.

-

n m

Nulla sunt corpora plené qüiescentia; sed quae omnia in universo sunt , aut actu moventur, aút in conatu sunt ad motum. Un-dé corpora terrestría, aát currunt ,, cadunt, fluunt y agitan tur , crescunt, vegetant , nu-tr iuntur , &c . aút trahuntur , aút gravitant jnmobilitér. Undé .CQrporum plena indifferen-tia ad quieten», & ad motum somnium est, &. íabuia. contra sensuum evidentiarn.

V irtus operandi ditnanat ab intrínseca cons-titutipne subjecti; undé quodL diversé est , di-versé in eadem diversitatis. mensura virtutem emittit. . i

s • |

. ígitnr ex rebus in continua actione,& reac-tione positis, totus componitur uaiversus.

. A...

Mundus hic aspectabilis non fortuito, vél casu in suarum rerum productione dirigitur; s e d i n í a l l i b i i i t é r , & o r d i n a t é i n s u u m t e n d i t

ü ~ • r y . . « _ _ • • • . t • . v r ( í '¡j

• * r ' • ' • ^ \ ' E n 1 i

fmem. Undé mala phisicá , & moralia suo sunt . - ' ' '"A-!• - . -j¿Su'* • V S v W - " H " >7 V - - «T £ > » w ' ' •* t* " ^M ' í ' r'f\ -V . " S g H r M,v 'x t t í : . *-•».". Jci •*-..«• . •*•*> %

modo praeordhata , &. ad íinem hujus uui-versi conducuiit.

Quo non obstante , respecta eausarum secundarum fortuna datur , & casus. Fortuna autém , & casus proprié defriniuntur: Cmsae per aecidens efficientes , ex quibus ptaetér intentionem se quitar.

* * - A'1. .«i ' f» , v . ' * • > • 1 • **• . . . •

XII. Fatum , seu immobilis rerum omnium

«ontingentium , & infallibiiis dispositio in Universo datur.

Fatum astronomicum , seú eoelestis dis-positio , quae ex siderum conjunctionibus , & ex influxu ilíorum in res sublunares immobi-lem dispositionem, in hominum ánimos, & | n res omnes aaíurafestransíundat fatuum est,. &stui t í t iae pienum mendacíum.

Mundus est | proút ab Aristotele deffini-tur : eompages constan s ex Cáelo, eíementis, ¿sf ijs naturis , quae bis continentur,

I • .' ' ' ' " '- 'V* ' .. • ' ' • . . •• - • ' ' " í ; ' _ ;

Nullá ratione constare nobis potest alios mundos praetér nostrum existere.

: xvi. -_ . -' • yr

Séd possibiles sunt alij plurimi

XVII. Mundus iste itá perfectus est , út ei nil

desit cúr ómnibus numeris non sit absolutus. -

XVIII. Monstra, & mala moralia, adeó sunt in illo

ordinata ordinatione, út ajuut, permissivá, & dis-posita , & cúm phisicis bonis eo nexu con-caténata , & unita , út occasio plurium bo-no rum sint , & ad universi finem perfectis-simé dirigantur.

• XIX. rn ^ i /. úífí Qnandonám inceperit mundus ratione na-

tura li demonstran nequit; tantúm conjecturae >

quaedam in médium afferri possunt pro ten> porali suá origine ; sed ex sacra Moysis nar-ratione colligitur mundum tempore incepisse.

t V f » ' ' *X » «V . ,

- - ; ''.XX.

• W Interrogan etiam posset qui anni tempestate

íu 11 conditus orbis. Verdrri entm vero cúm Sol supér aeqmnoctlalem lineam usqué ad dilu-vlum rotarerur | nequé verno tempore , néc autumoo condítum fuisse, statuendum.

ímer ammantia , quae in mundo sunt . • . . . 1 ¡ ' ' • •*• ." - y , - " • . . '

praecipum est homo , cujus animam spiri-tualem , immortalem , & incorpoream esse, deten di mus.

Ideas omnes á sensationibus ab objectis factis tamquám á causa provenire, certó cre-dimus. Undé innatis ideis ad Milesias Ínsulas omninó ablegatís y verissimum nobis est illud Aristotelis principum : Nil est in intellectu, quin priús fuerit in sensu.

S \ es illa dicítur possibilis ab intrínseco , in cu-jus essentiá nulla repugnantia datur út sit : se-cundaria vero possibilitas dessumítur per or-dinera ad omnipotentíam divinan), A pe>ste-rio ri autém cognocetur possibilitas intrínseca,

• ' 4 • ' V '

si factá suppositione rei tamquám existen tis, nullum sequatur impossibile.

i *

res non in se

/

cu ni re * A

luntatem.

má mentís operatione, sed in secunda, nempé in judicio i aút negante.

Bonum est ordo conformitatis rei ad vo-

Pulchrum e s t , quod te , ordine § & proportione constar

Quae autém / • , sen in » í •

parte carent

Ex i .

N ecessé est dari aliquem totius humanae vi-tae finem ultimum.

• t \ *

Qui finís est lile , quem proptér se tan túm volumus , caetera vero propter ipsum.

III. Finís ultimus malorum est bonum pro-

prium , non absoluté r sed dissoiuté quaesitum: finís autém bonorum est bonum proprium, non dissoiuté ? sed recté , & ad rationis r spectatum.. I

- . IV. . - • ¿ a :>Ú Perfecta hominis felicitas objectíva non in

divitíjs consistít; undé avarí stulti sunt.. u

V. Néc magís in honoribus reponenda erít,

in aestimationisque sigáis á República, vél á Rege concessis.. .

VI. SimiJitér non invenitur in gloria, & mag-

na fama. Vil.

Qui autém illam in testate quaesivere ab scopo

m m ¡

est ad illam

sempér ^ . A vita sil veré nuser

e