de anacreonte schediasma biographico-criticum; quod venia …804558/fulltext01.pdf ·...

Click here to load reader

Upload: others

Post on 28-Jul-2020

4 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

  • DE

    ANACREONTESC H KD IASM A

    BIOGRAPHICO - CRITICUM;Q u o d ,

    V e n i a a m p l i s s . f a c u l t . Ph i l o s o p h .IN REG. A C A D . L T S A L . ,

    PRÆSIDE 1RECTORE M A G N IFIC O ,

    Dn. JOHANNE J. AM N E L L,

    GR. LIT. P liOFESS. REG. E T ORD.A . M JD C C LV D. XI/ J U N II , '

    H .A Af.IN A U D I T . G U S T A V I A N O ,

    PRO G R A D U PH ILO SO PH ICOPUBLICE E X A M IN A N D U M P R O PO N IT

    EPHRAIMUS A. AXELSSON,IV E i TMANNO-DALEKa RL

    U P S A / ExcuA LAUR. M a G N . H Ö JE R , Reg. Acad. T ypogç.

  • Ecclefiæ. Munke torpen fis.P A R I O R I .

    •; . Et. - ' \T e r r i t o r i i . S t rô m s h o lm e n f is .

    PRÆ P0SI10.V IR O . Admodum. Reverendo. d J . Praeclariffun»^

    D :no. M ag. ANDREÆAXELSSON.

    P1 arenti.

    v- Ut. Filii. Amantiifimo.

    Et.

    Longe, Beneficentiflimo.

    Ita.

    Pietate. Summa.

    Æternisque. Obfcquiis,

    C olendo.

    S A C R U M .

  • Erum artlumque orig ines, quo propius nafcentis orbis primordia attingun t, eo diftinfta minus & difficilius agnolcenda fuiveftigia perm ittunt indagantibus. Neque enim fi :ri poceft , u t e prima illa ætate humani generis , cui fua fatis erat rudior (implicitas, quamque, nifi

    D iv ina nobis lux affulfiffet , conje& ura quidem aflequi, n o n pervidere ce rto potuiffemus, ea fuperfint monimen- t a , quibus a ttentus in initia fingularium'quarumvis rerurn an im us dirigatur & fciendi cupiditatem expleat. Poéfeos ce r te i artis vetuliiffimæ, ita com parata ratio e ft , ut prim o ru m licet hominum haut dubie exercuiffe induftriatn eredi poflit , qua occafione tamen t œ p e r i t , quæ prima cœ ptæ facies, quod n o m en , quod confilium auétoris ultimi , ita quidem nem o confti tueri t , ut ne aliis idem ,

    /quo ufus ipfe fit, probabiliter differendi jus relinquatur. Sed five avium imitati mirabiles concentus , five, n a tu r» uni ver fæ ordm e modum ind icante , wÇuîct & cçpn rapti 9

    A fiv e

    A H&)

  • five D iv 'ma înfuper sfflatu plent mortalium antlquifïimi carmina medicari d id icerin t; foröres , o p in o r , ætate v in cit illa PcCfis, cui Lyricæ nom en obtigit. Etf bæc, q u s , canentis vocem aut inflrumenti Mufici vices varias dum (ubfequitur, sfft&us exprimit cornm ovetque, ju n f ta cum fonar.tioribus illis modulis opera $, hincque une Tr\s %y^2ixt quæ canebantur tib iis , qvum ad aras & templa accedendum effet , Aßv^apßoi , quos in honorem Baccfci, inter pocula furore Bicchico concitati , c ec inerun t, Tluiuves in honorem Apollinis & Diance, Nc^tci , item in honorem Apollinis , Aiïwvliïioc in laudem

    ‘A don id is , locßcacx01 in feftis & facrificiis Pacchi , & wcpxriy.uTx cum faltatione ad Lyram cantandr, illam præ fe ferunt fpeciem , ut in ter rudim enta Pô6;icæ a itis , pt-

    ' *4 fi) Jnfl. Pc Ut. J l l , c. r j.

  • Ay/.ôt iftiusmûdi « id eft Xvçiy.ct modulamina referri o po rtea t . L in o , O rpheo & nefcio cui non e Poëtarum natu m ax im is , fuae e ran t (pcçpiyyez, xtBuçon^ Kvçut, %/Aurs-j 7rÀ7jKTçcc , ß d f ß irci , totidern videlicet te (tes illius honoris , quem Lyricae Poë/i vindicamus. Im m o evaluit in hac ita exiftimatio praecellentioris o r ig in is , ut, in tegram artem ubi indicaturi efient illius a lu m n i , inftrumenta ip fa , quibus e cunis fuis excitata primitus furrexer.it, liben te r nom in a r im . A c patet fane ex indole ipfa Lyricae Voëfeos, quæ in affe&ibus ciendis plus fere v e rfa tu r , quam Poefis cetera, exordium carminis veheénens & mojt anim um ad fe rapiens requiri ; carmen ipfum hau t longius diduci o p o r te r e , aut n imio ftudio ficcioris ordinis langvelcere : tum fervandum per integrum carm en eum- dem affe&um , & jungendam denique in rerum imaginibus & dhftionis colore y Å v w n tn hivcrtirx , i .e . eam gravita tem majeftatemque , quam popofeerit partim ardentius tacfti animi im petus , partim perm i ferit argumenti ratio. Nam fi illuc fequi licuerit, quo ducit veri fimilittf- d o , non nifi gravioribus celebrandis rebus in itio deftina- tam putemus L yricam P oéf in> quales erant aut Divini laudes N um inis , aut hujus v irtute & auxilio fortibus a viris edita fac ino ra , aut ereétioris Philofophiae de natu ra rerum moribusque'praecepta. M ox vero , uti fieri folet in humanis rebus , corrurnpenteufu laudabilis infti- tu t i caftitatem , non ad innoxios modo jocos varii generis accommodari haut invita cccpit, fed & vim poftremo eam pafia eft , u t ad indignifiima quaevis infervire cone- re tu r lafcivienti ingenio perditorum hominum. Ne ext r a Græeiam vagem ur, liberalem illam hum aniorum art iu m cultr icem , novetn confideremus L yricos , qui fi- tiiul fu m t i , fpatium LV Olym piadum vivendo comple*« r u n t , famae celebritate fingularl inter fuos culti.. H orum A L Ç M A N & IBYCLlS Poetæ , S a P P H O Poéçria, ea ce-

    A ?

  • c in e ru o t , quæ deceptricis plena elegantia: » periifle maximam partem , nemo doleat honeftatis amantlor. S T E S IC H O R U S , cujus ex amplioribus operibus nonnift pausi fuperfunt slyjsi , fi modum tenuiffrt , Q uiné liüano judice b), epici carminis onera fu d i m aßet ly r a ,& Homerum potuiß et cernulari ; fed & hunc è perfioos tfartxev yevo/usvov , rcv tçg7Tov tv v cct^xtoov avçtjaxi, re fe r t Afhe- nætis c ) , cc iïrj fy ro 7rx\xicv IkxXUto 7tctfict fy %xtåi/.x. A L C Æ I mtnaccs C a tenas laudat H oratius d ) , u tpote ty ra n n o ru m impugnantes fævitiam ; feJis quoque *),

    L iberum , t f Mufas, Venerem#«^ t f illi Semper k cerent em puerum canebat,E t Lycum nigris ecu Its , niqroque

    Crine decorum.Ergo & hujus ad noftra usque tem pora haut fervata Integra carmina lcniflïrne feramus. SIM ONIi EM Cicer o f ) quidem non fvavem m id o Poétam , fed & do itum & fapientem vocat ; nec B.ACCHYLIDI f o r t e , qui reliquis fingulis pofterior aerate claruit , deneganda laus , quam illi t ribuunt veteres , reverentius habitæ modeftiae. P IN D A R U M i reliquorum fuo m erito ce leberr im um , lice t ætate haut p r im um , cujusque folius odæ,maj©ri nu m e r o , adhuc fuperftites leg u n tu r , Plato Q) , în Poëras cenfor acerrimus , vatibus annum era t , ovot Se7ot star tam que multa bonæ frugis c o n t i n e t , in fummorum vir o ru m laudibus occupatus, u t n o l le m u s , potuifle tam en Incufari ah Athenaeo, quafi fui etiam pvYi&lvroi Tevsblts

    A N A C R E O N T E I ve ro m odum carm inis , argum en tum , virtu tes , nævos , fi explicafius cognofcere tibi non injucundum fuer i t , Am ice L eé to r , h is , quaefu-

    4i)us» oculos pagellis com m odare ne graveris , quibuscom*

    b ) Inß. Orat. L X .c T. e) Deipnos. L . X JU .p t 601. d ) Q l IX . L IV . e) O d .X X X l I . L. L f ) De nat. Deorum. Ju.I, ç. 21. g ) In Menene

  • c o m p le r i b rev i te r conati fumus , qüi/fquîd nobis licuit pa ten tions e campi amoenitatibus decerpere. Nofiro nos propofito non excidem us, fi T u o judicio æquo & faventi non exciderimus.

    f. II*A n a c r e o n t i , diverfo ab eo , quem m em orat Scholia-

    fies Nicandri ad T h e r ia c a , Th c urbs , fita in p tninfula Joniæ , ubi Erythrae, Clazomenae & M yconnefus, hincque n o n confundt.nda cum a ltera , d iô a Tficv, in Paphlagonia , juxta litus Ponti E ux in i , natale folum præbuk. T t,ics igitur antiquis appellatus eft a patria; & M ufiafides- que T tïd H o ra tio a ) & Ovid io b) idem eft atque A n a- creontea. Nobili familia eum ortum , & quidem Soloni fuifle cognatum , a Platone c) innui putant babricius d )& A nna Daceria e ) , vix alio tamen nixi fundo , quam in e pta verfione Serraniara. Platonis hæc funt : ? T e y à ç770iTÇ abi Scy th inum , alii Eum el u m , Parthenium alii, alii Ariftocritum perhibuerunr. N os hinc colligim us, oblcuriori eum loco natum , qvuni fieri alias v ix p o tu e r i t , ut dubium parentis n o m e n , per incerta op in ionum , apud antiquos »pfes, fludluaret. E patria in Samum, infulam matis Ægæi , quo cäfu baut

    c o n f ia t ,a) Lib l o d . i y . b ' A r t .a. 11L j$o . I r i f t . II.364 . c )Jn

    €harm idep . / f 7- d) Ribl. G r. 7 .1 p . 5-4f. e) In v ita A nacr. preem. Ver fi GaH. f ) In ep. ad. F, G ac en. g ) In Le sic . voc, Anacr» b ) In Le s ic . r . A vukç.

  • conflat,, lefe contuüt. Nam ibi vix!fTe„ au&or eftH ero- ilotus , qui n x ç u v x i , ait, c t , id e/t IIoAuxfar« Sami Reg i , ^ AYcty.çfovTot t c v Tqisv ‘ x' o.s u t ex, 7tçw otq : ccvtovHoc.TY\hoyUvTec ra O ç u r iv 7içr{y\AXTot , £ Tf vru% % confiiia cum eo communicafie q- mnia , judicent alii. Aperte quidem id non fate tur H i- ftoricus. Et fane m ulio aptiorem teftem citare potuiflet Faber a u tÆ i i a n u n , qu i , TlohvxçxTf]ç, in q u it , o T.ccfxtcs & M8

  • ïuÇKftv cncrîay] A ßh^ct tv Qçu'/.ti, necefîum e f t , u t credat u r , A then is ‘ re l ié t is , fecundum revertifie in patriam» qvum rr.otæ ilia? ab Hiftiæo turbæ poft m ortuum Hipparchum den? um exftirerint. Hoc unum confia t haut dub ie . vixifle Poôtam eo tem p o re , quo 3rnbo ilii Principes in Græeia f lo re b a n t . id eft circa finem fecuii fexti ante 'redem tum orbe.m. C ertam vero O ly m p ia d s , qua maxim e c la r u e r i t , definire velfe , quod egit poft Eufebium s ) & Svidam r) Faber ;/), hujus in emendarrdo texru fruftra labo rans , &: Ballletus x ) , eo minus congruens efFe reifte m one t Baylius , quo lit manifeftius, vitam Pcëtæ per O - lym piadas plures & bene multas prolatam fuifle. Lucia- 'nus : Avôckçsûûv o row fjceKalv Trcajrfc e&trev srtj névre ^ cy - Js'/jkovtcc. v ix i t annos L X X X V y ) . & Valer. M axim us f la tu m bumptue v ita modum trans g r ejfum z ) ait. Imm© ipfe O d . L1X:

    IîcÂisI fxev r,fx7v 0 rr K çcrU C p ci , x u ç c c J e A e i y c o V »

    ’Xoeflecaüt 3’ ex rjßtfï l c t ç c c , y r iç c c À tô f J ' ’ oocvTSS &C»

    Q u o d eo mirandum* magis» quo intemperantius v ix e r i t , v in o & amoribus rurpiiBmis uftra omnem modum deditus , i/tl ne fuis quidem fateri verbis puduit gloriabund u m , tu m alibi foepe, tum Od XXXVI.

    T / jus r cvç vofjuss JlfJaaxf/r j &C.ßßcccxe tciwiv

    AttcxAcY TTc/uct Avale.MäÄ.öv Sßacrxe 7tâi£etv Mersc Xçvvyis Afifoolrr,?.

    tum XXXII. £; Çv&u 7iâ \r a iïtviçoa &C.Quarn-

    / ) Chronic, f ) L. rit u) hi not is ad Anacr.p. / / / • * ) ÿuqeni d ŝ Sav lom* III. p. y) In Macrobi is*z ) Lib. IX c. LZ - 1

  • Q uam vis igitur indignioris confvetudtais cnn»- haut pu dica Sappho male eum accufaverint non nu l l i , repugnan

    d e in te rvallo tem poris , quo ab hae ipfe disjunctus v ix i t ;„ tam en usque eo fœd.ffimis implicatum cupiditatibus vel

    Cola a rguunt ca rm ina , quæ ætatem tu le ru n t , u t , unie* illa caruifle culpa, laudis oppido parum adferat. Q uam quam etiam In voluptatem pronis haut magni conftare fi> let opes ae divitias con tem nere , v e roqueadeo non ab- fimile v id e tu r , quod ex Ariftotele narrat Scobaeus, ex .Arfenio G yra ldus , nempe donatum quinqne talentis t

    . P o lycra te , ubi duabus nocftibus cogitatione pecuniae * fom no detentus fuifTet, reltituifie onus i l lu d , libereque fafifum ; è ny-cLodui ccvrà rïfc QçovTlhs' tamen nefeio quo ia to accidit , u t ne tantillum quidem indicium bo- næ m entis fatis illi afferat au&oritas H if to r ic o ru in , qui recen tius v ix e re , quam ut fidem, tacentibus aliis, ubique inven ian t. Socrates apud Platonem a ) AvocKçsovtoç rS

  • ANÀKPEX>N.

    * f l to 'ÇlAcvl fefhpos (pike ßccgßirov, œ ffvv ccdoô ?; YicivTOi iïlX7T\0Ci), qui & hym ni in Dianam fragm entum affe r t . Epigrammata quaedam ab interitu prohibuit A n - thologia Epigr. Graec. Carmina amatoria A nac reon in« v«nifie , primusque odarum ufum ad convfvia extendiffe

    R fe r tu rd )A n th . U h. I l l c . t f . e ) L e M ifantrope. T .I . p 22. f )

    L i b i V. ç-LC. a ) Gyrald. D I X , Poet.Hiß» b)p a b r M .G r f% ( .

  • fer tur apud Clementem Alexandr. r ) , quorfum etiam fpe&ant cantio ejus convivalis ttçcç tg k'vsifxtvws $jv & ceteræ. Sed fi qua iftius inventi g lo r ia , Anacreonte* quos vidimus §. i . , antiquioribus Lyricis vindicanda. Ttov fjLb'hojv LX plus m inus, p rout varie num eran t cen- fo re s , hodie le g u n tu r , deletis ceteris tem porum injurian t , an in verecundos leélores faventiori providentia. Lt* fi enim multis laboravit J. C. Dc Pauw d), u t oftenderet, non quidem intrufa forte quædam fpuria in ociarum rl- lam cohortem , cui Anacreontis nom en pr&fixum nunc apparet, quod & fatentur a l i i , fed ne unicam quidem ex om nibus , A nacreon ti , ut vero auftori, t r ibuendam effe; tam en aliud obtinuit nihil , quam ut audaciam foliicitan- tis reéte credira m irarentur Critici, 8z pondera tam cruda? opinionis efie om nino nulla dem onfirarent. N on difli- mulandum quidem , præter duos manufcriptos codices> quos habuit H . Stephanus, pereuntes dein cum e o , n u lla reiiéla fpe inveniendorum amplius, paueiflimos in l i- terato orbe vifos fuiffe. Sed fu f f id t , o p in o r , vel eorum fides, ut Anacreonti in univerfum* tribuamus e a , qua? tributa ei in illis nov im us, p rsfe r t im , qvuin apud G e llium e) eamdem odam , quam Anacrêonteis annum eran t illi codices, Anacreontis efie crediderint illius du- dum temporis Critici j & in veteri Anthologia ep ig ïam m r Græc. habeantur e tiam , fub Anacreontis n o m in e , odae haut nullae ex iisdem illis, quas fuis e codicibus expref- frt Stephanus. U rge t Pauw ius Ionicam dialeélum , qua fcripfifie Poëtam Svidas afie v e ra t , eu jusque trnuia vel

    . nulla potius libi videatur indicia reperifie in jllis,quæ A nacreon ti abjudicat. Nos illum adimemus fcru- pulum , ubi in leq. §. diale

  • pro tu lit , eorum probant nihil , quse’ propo- fuit. N o ta eft lis Harduiniana. Qua fufpicione Gallus tantum n o n omnia petiit vetufUtis m on i- m enta , hanc in Anacreontica converte re voluifie to tam videtur Batavus. Poftquam v e ro H. Stephanus naufragas tabulas primus ediderat Parif. 1554. 4. adje&a verftone Latina, m e tro A nacreontico adilr ida , Elice partim A n d re æ , partim e a , quam fuam ipfe v o c a t , Job . autem A u ra to , incertum qua ra t ione , adfignat Scaliger, fæpius dein tum ab ipfo S tephano , tum ab aliis repe tito Audio in lucem prodierunt. At-que harum editionum prae ceteris eminet Stephaniea, vulgata Parifiis 1576. g . , tum quia r a r io r , tum quod typorum chartæque elegantia oblectet. Reccntiora fere & celebriora exemplaria futjt , quæ dedit Tanaqu. Faber Salmurii 1660 & i6go. 12. jo f . Barnefius Canfabrig. 170J. 8- Vilh. Baxter. Lond . 17*0. g J. Cornei, de Pauw. T ra je f t .a d Rhen. 1752.4. In Gallica metra multas odas Anacreontis transtuliffe dic itur & ipfe Stephanus, & Ronfardus, & Arm. Joh. Bou- th ille rius Ranceus , inclitus dein titu lo Abbatis de la T ra p p e , num quam licet typis edita. Integras edidit Remigius Bellaqueus Paris. 1556 & i6 8 f . *2. ad fidem n o n Graecæ o r ig in is , fed verlionis Latinae Stephanianae. In profam patrio fermone transfudit Anna Daceria,& jun- d i m evulgavit c u m G ræ c o textu,Paris. tdBi.&Amft.idqg. 12. SuccefficLongopetræus, (L ongep ierre ,;qu i verfus vertendos verfibus ratus, Græcis appofuit a fe confe&os Gallicos Paris. 1684 & ‘ 692. 12. Idem conatus Ant. He Ia Fofie , inter reliqua opera a fe elaborata Gallicum A na- c reonta typis commifit 1704. Qyum que to t in terpretum nem o defiderio fatisFccerat Franc. G aco n ii , qui fid o nomine le Poëtefans fa r d , quam fuo, appellari maluit , ipfe rem adgreffus, liberiori verfione e Græcis odariis fecit Gallica, & utraque, poft ampUffitputn prologum,

    B i Hifto-

  • B if to r læ '^ n ac reo n te æ , cujus meminimus §. 2, immixta dedit Rorerod. 1711.12. Carmine Italico c o n v e r lm A n a creon debetur Francifcy Ant. Capponio , qui Venet. HSyo* 12. eumdem edidit.- Labores perlimiles Bartho- Ibniæi Corfini publicavit Kegnerius Marefius Paris. 1672 I I. recufos Neapoli 1700: qui fuas dein vires ipfe expertus 1*593. 8- ibidem imprimi curavit Le Poe fie ci’ A na creonte tra d o tte ' in verfo• Tofcanoj e’ d’ Annot a z t oui illu flra n > adjynélo ad finem exemplari G ræ co » & fingulis'odis UaÜcis fubjeâds etiam G allic is : quod opus adeo placuit Italis,, ut recuderetur Rorentise lö p f . 11. Poft hunc Ant. Maria Salvfnr A nacreonta Italicis verfi- Bus exprefTir Florentiæ 169 jv 12. fed ita , u t e jus indu- fttiam vicerit Adèxand. M a rc h e t tu s , qui Anacreonte in ve rß di diverfe mam ere- edidit Luccæ 1707: 4i f ) A n - glis Poëtis ut placeret-A nacreon ,- effeciffe A brah ; C o w . Ifefum & T h . Stanlejum perhibet Fabricius. O dam XXVIII a G erm ano Po&'a*expreffam e f fe ru n t A éh E ru ditorum G e rm a n ic a , quam- junffim cum ce te r is idyg . N ordh n fe 81» verfibus T eu ton ic is dudum complexus fuit Gafp. Erneit. T r i l le rn »

    §. iv:Fn veteri* quodam codice Romano a ) ' 0vfx7t0otecy.ee'

    .rif/itocfx/3u. v o c a n tu r , quæ in impreffis iegun tur fub titulo ktocv.çècvToç fxsXïj. Nimirum fpeciem p ræ b en t, ac fi di-- m id:a;parte tetram etri Iambici brachycatale&ici! conflaren t , h ineque ad olaffem îàmbici dimetri cataleéficl re ferun tu r vulgo apud evnflbres metrica? artis. A t fi;rem ' r e d e putemus j- dicendam p o t iu s vea libertate ufum,cum* Hyrieis antiquioribus c e te r i s , A hacreon ta ,- u t ar

    f ) C fr . D I Clement B ib li H iflorique & Critique:- Tom,. B p. 28$. a f Quem c w in luit: ß a rn e f, vid. Abi*

    .p ru d : Genn.- 1 om, ^72, p) 242,

  • quin fui fervori fpirîtus Iyrseque modulis indulferit n o n ’ nunquam fyllabas & v oces , quas rerum ordo popofcerit- magis & fingentis ingenium , quam definiti cujusdatti m e-’ t r im en fu ra ;> N on igitur nobis id jam fum im us, u t ejusm odi formant Anacreontei verfus indicem us, ad quam reduci com m ode q u e a n t ' in univerfum firtguli. Sed ut' in telligatur Varietas eo facilius & diftin&ius,obfervamus, e x a m in a to , .q u a n tu m l icu it , Pbéta , verfus ejüs in tres pedes ,-cum rem anente fyllabä , u t plurimum refolvij* fUmque primo loco cefni A n a p œ jl 'u m (ecUndo Iambum ? te r t io pariter Iambum , quem excipit fyllaba verfum clau-- d e n s v m odo lo n g a , modo brevis; Exempli gratia od. H i. i. MeccvoxrlciS'7T0& quod metrum dein per 'rotam ferva tu r odam , uti & per IV. Vili VJÎI, XXI; XXVIIM XLI1I. XLV. XLVL XLVlH. XEIX. L. LIV.- L IX . LX. L X f in tegras, nifi noitra nos forte alicubi in 1 m e tiendo induftriä feftllerit ; in odis V. V]. XXlI. XXlX. XXXVII. XXX1X .X L 1-. XCII. LI. LlL LIÏE LVIE pau-' •culis exceptis verfibus, regnat ;; nec defunt ejusdem ex-- empla-, hinc inde fparfa per alias mulras: ifä u t , fi d eno - ' m inare ab ufu frequentlori o p o r t t â t , Hoc maxime m e- t rum hvuv^scvTticv appellaverimus.- A b iftö autem velu-- fi 7r^roru7ro) ita dein receditur, ut anapæfti vices i/i p r i m a regione crebro fubeaViambus St Jp o n d fu s , uti docent' exempla obvia in od I. I M X . X. XI. XlE X llli XIV. XV. XVI. &c. rarius F y m c b îu s ,u t XVII h 4. çeiïct wrs & Morace*

  • J\N AK PFflN.

    45. ptvMv fJCl , XLI. 16. reis Ä

  • ÎTT)muf3rnftC novjfïim i e d i to re s , ut m efm m ron/! a rc t acc u ra t iu s , quo Ju re , qua auéloritate , Ipfi viderint Solum enim ob m e t r u m , inv itis cod ic ibus , Poëfin , qualis e ra t A m c re o n t ic a ,

    Non elaboratum ad pedem ',H o ra tio d) dudum t e f t e , eflrflam foIFiclfare , n o

    bis quidem in aequioris regulas Crifices haut conven ire fatis videtur. Dramaticorum certe & Lyricorum turn Græci tum L a t in i , quo antiquiores fcripferunt > eo fupe- rlerres erant praeceptis, quae limatior poftea ars firmavit* eoque minus ad hxo ex igen ii funt. Neque audemus pYoin le , o h inaequalitatem m e t r i , in quibusdam o d is r qfüæ Anacreonti vulgo tribui fo le n t , admodum conlp i- Cuam, easdem illi fub trahere , r>rfi alia in pofterurn va- léntiora argumenta accefierint. Imm o docent fragmenta h inc in le collecta, tum ex veteribus Pc eris aliis, tum ex: A n a c reo n te , C3utius om nino verfandum in ea ad m etr i p'ræfcriptum cadigandi antiquos induftria , qvum ifto- rüm p-ermulta ita comparata fint , u t peritiflimorurr* etiam metricæ artis cfoétorum acumen fere eiuferint. L iquido autem p a te t , brevius illud & fponte velut decur*- rens m e t r u m , quod fecutus eft A n a c re o n , m ollibus , h i la r ib u s , jucundis æque c o n g ru e re , ac firmatius & r o tundius Hexam etrum H e r o i c i s , abruptum Elegiacum flebilibus j prælertim qvum ad cantum & folutioris m odum Mu/icæ vix aliud applicari olim potuiffe videatur p tom tius & felicius. Nec m inus infelligitur , Ionicam effe dialeéium , cujus deliciis fuas auxerit Anacreon. H u c enim fpe&at orniffa contradlio in QiKewt ,

  • hccißv\v, (pboveçviv y (p u ç h ^ v &C. genitivus in ho, u t (kq>- y/j$cçoiOt (pihoAciiïcçoio , in en & ? w , ccliïew, /3omtsm , Su* f̂c'Aîv, tum v o c e s xèctToùt , Kçociïlri, v.ç7vcc, n ,e s ,

    xçoLtçç , quas 'p a fl im in A nacreon teo c a rm in e per itu s facile agnofcet. f a u w io v e r o , fupra m em orato , .quid r e f p o n d e a m u s hinc difcimus , quamque in Poö- itam quadret I«i- A«A«crer., quœ apud Suidam adeo offendit audaciorem .Criticum. Neque enim impediunt Dori- ,ca oc ßccfß tT Q S , -rctv ACPçcdiTocv, r o i s , viv , Arjs , rro içcc , »utpote rariora & Ionicis eo minus opponenda , quo conflet .certius, nem inem unquam Poétam uni diaIe. Nos Illi adfentiremus., nifi ccyro^ loc ducerem ur, ut c redam us, adhibitos rhy thm os ab e o , ubi fe u ltro o b tu le r in t , non quæfitos tamquam neceffarios, aut artis cujusdam ad re gulas elicitos. Nec negari pqteft., paronomafias & repetitiones creberrim as, tum fingularium vocum* .articulo-, rum in prim is, tum integrorum v e rfu u m , A n a c reo n te » , Mufae nativas e f l e , decorisque & fvavUatls, quæ m ox .animum pe ll ic ia t , multum a d fe r re , u ti fidem faciet legentibus odar.um quselibet prim um obvia.

    S, v.V erum tam en alia fq n t , op inam ur, digniora, ob quee

    *;ÄJy, yK w .v\, x c. 44 r 0 k fi. Or9 L*X* c- /•

  • ajf?qni' Scilicet hüic Poèfæ concefîum a Mufis f u e r a t , u t naturam exprefiurus artis o p e , non obrueret hujus» ap p a ra tu , & lui difiimiles redderet imagines, quas ipfa exhibuerat. In fingendo ingeniofus, fed nusquam n im ius ; in expingendis iis , quæ f inxera t , naturali adquief- cens pulcritudine : in verborum figurarumque fele&u at« que ufu l ibe r ; fed na tu r« proxirnus v e r i ta t i , in colore om ni & fpecie diftionis fenfus ipfos feriens legentium ; prop ter ea placet m ax im e , quod , u t p laceret, nusquam inven ia tu r anxie laborafle. Quam dolendum igitur, tanti leporis tantarum que gratiarum Poëtam , dulcedinem , quæ honeftati inert , divinamque ejus excellentiam adeo n o n gulUlTe, u t fxovas eçcoruç oihiv d) noverit , nec aliud fere co g ita v e r i t , quam tr*7y mein tx/xuçl e ), Quod agunt P i&orum fpecimina judicaturi cenfores, u t libenter a- v e r tan t o c u lo s , fi qua audacior licentia artificis inimica probis m oribus expreffer it , a t laudent tam en & m iren tu r vim atque elegantiam du& uum , co lo rum , fitus, o r r d in is; idem nunc agendum nobis e f t , ubi de meritis A n a c reo n te « Lyrae pronuntianda eft fententia. Im probamus & detéftam ur pleraque argum enta , illa nimirum, quibus dlfîolutæ mentis levitatem prodidit PoCta, & ftul- tirtimarum perturbationum triftia monimenta pofuit ; ju x ta vero .non portumus, quin delicia & robora in eo ag- nofcamus a r t i s , qua abufus eft. Neque eaim illas folum regulas f e r v a v i t , quibus L yricam Poéfin in urtiverfum c o n t in e r i diximus §. i . u ti patebit in odas fingulas inquire re volentibus; fed & to t indiciis aliis feliciflimum fe Poëtam dec la rav it , ut hac fola ex parte fi c o n f id e re tu r , locari debeat in te r principes- Fidem illius rei fa&urus Batteuxius f ) odas I. IX. XVII. XXII. XXX. XLV. e x p licu it , quaque fingulæ fe comm endent ubert i te pulcri-

    C tudinisd ) Öd- I v. *Jt. 0 oâ. X X X U 2. f ) G w rs. des

    bell Lettr% lom. IÎL f* 4 /. /.

  • tudinis enucleate & polite tradidit. Sed & reliquit n o

    bis bene m ultas , in quibus idem praeftare officium Poëtæ liceat. Quam lep ide , quæfo, & apte fimul venuftequein od. III. fingit eçcoroc velut innocens ßqstycs fxevovvyriots 7r c ^ wçoctç & çs% ôfxevov, v.xrrkArjvcv , kcctcc vvhtcc Tre/TÅxvtj- fxévov fores pul fa/Te dormientis , tantumque effecifle pre

    cibus, u t immi/Tus mifericordiam primum m overit hofpi* t i , tum a*b hoc exceptus habitusque hum aniffim e, poft

    inftitutum familiarius colloquium, ita illi rc£cv fuum praedicaverit & e x tu le r i t , ut ignari fxhov rj7rxç ajWff cl~çes

    transfixerit,& in tem peftivem ifericordem vm$y\v 7iovy]

  • ANAK FEflN.

    que brevifïîmis , eadem in animos infirmat îe

  • magna eft f e r v i tu s , innocenti tranquillitate nec irfida ombra» m irum in modum antecellit , fub imagine ré r - ï'r/os ita defcribit O d . X Lllf, ut, nifi vererem ur iatuifle forte in animo Poëtse quidpiam,quod diflolutum nimis putari pofTct » inviderem us facile contemta* vulgo beftiolæ patentia regna & ubique paratas fine cura dapes. Quidquid f i t , ille Cv f i i i >/

    - OgVÔÇt'ûûV i f f OCX.ÇÛJV

    Ö A ly tjv iïçcccv f f e f fo o w c , ' •BtcaKev^ effort citliïûûv'

    cujus - - h l ffCCVTCtOffocoe - h dyçoïs,X’ effocet (fiéçucft ûcçoci. &C,Qéçeoe yÅvy.vs’ ffço(pY\TYic. &c."ZcCpcs , yyyevth , (piKvfxvos,KffocSys , tçvxtpcsapcos,

    fpecimen fubminiftrat ev iden tif lim um , quo & Græcæ iingv* m etiam ur copiam ,6 c Poêtœ face tias ,beliifliinique opes ingenü- T r if t iu s quid fpe^laculum concitat O d. LIX. ubi ffcXio) H,çcTct(poi, kocçoc Afuîccv y yïjçctÀéot c J c m v , À?Aei/xévoc ß ie m Xçcyoï, Ilccçtcxçqs , tciikw iïeivoç /uvycç , 'ècçyccXéri «ir ctvrov Jca^ôJcr, fene

  • m u s , qui & qua ratione Anacreonta imitati fint Poétæ alii. Ac m etrum quidem ipfum quibus fequi fimul v o lupe fu it » haut multi adeo olim ex f t i te re , & r a t i faltem

    , a p p a re n t , quorum in noftra haec tempora c o n a tu s ferva- ri c o n t ig i t Solus fere e Grœcis veteribus m em o ran d u s T H E O C R I T U S , cujus h s ve*çov A e x f i a t h&jTkiov, o rd ine X X X , A nacreon teo m etro effi&um. R ecen tio r hau t dubie JU L IA N U S «W ut d icitur, AryvTFrln,çui in A n tho l. a ) haec tr ibuuntur , & m e tro , & a rg u m e n t o , & brevitate fua , A nacreon ticas redolentia veneres*

    £re(fios TTÅeKoov 7rcâ , euçov Ey T9ÎS Çciïots Eçûotcc’Kou rouy TTTêPtov KotTcttryœy * > ,E[6oc7m

  • ANAKPEHN.

    Avccçatocv rrotrcç /j oi ,11 ocrocs èfjol ocy.ccy.oe s AvTriçccv cet (ßocXocyyes.

    îfjc) Xéyaoiv'O vdh ©eô» fxéXsi

  • c o L y r ico obven ien tes , e Græcis non minus» quam L a t in i s , & antiquioribus & recen tio r ibus , plures forte au t expreflerunt fuis carm inibus, aut animo faltim tenue run t in te r fingendum » quam u t percenfeantur breviori hae opella. Idyll. T H E O C R I T I XIX , quod infcribitur x^/c- xAeTTTr , s 9 A n acreo n teo e fonte derivatum to tum e f t , t e l le oda XL. Cfr ejusdem idyll. III. i t . i j . 14. cum A n a c reo n t . Od. XX. quacum confentiunt etiam ifta D IO N Y S II acQ içcv e y

    E/S'’ oivsfj.cs ysvo/jivjv t cru Je y s Çelyjaaot tïolç civyocs > XTrjSeot yvfxvûoauts , ^ /ue 7Tvscvtoc X c ißc is .

    E/Se çciïov ysvofjvjv v7rc7rcç(pvçov, cÇiçoc fus y sp a lv KçufJLsvn] , %ofj!. 4 7 Si 47y. / ) Ibid.p. /7/. g) Cfr. H .

    Obf. m j ' in Ariacr. b ) A n tk .p < ijy

  • Progrediamur a1 Latinos. I n i t iu m Odes*I;æ A nacreon-

    ticæ ô/X a Atye* AtçsIJus ,©gAöt) Jr kccfycv uïïetv, &c.

    O V ID IU S expreflit q u o d a m m o d o , quando is pariter in- feuftum fib* opus o rd ir e tu r r

    A rm a g ra v i numero violent aque bella parabam E dere , m ateria convenient e modis i ) . &c.

    N em pe ficut ATçtâtci & cedere eçom L y ra m Gras-ci vatis coaéti fun ij ita nec plus five Trojana bella , five Ipebana , valuifle fibi fate tur in progreflu pofimatisA) L a t in u s , Cujus m ovit ingenium Jola Corinna. Nec aliunde , qqarn ex Anacreontis eadem illa o d a , fua haufit Pe- lignus Vates » u b i , poftquam dixerat :

    A u ju s e ra m , m em in i, cœUflia dicere bella Centimanumque Gyqen l \ ;

    & dein in carmen nec admitti pofle fenferat Jov is fulmin a , nec niveos folis euntis equos , n ec cantatum A chil- len,, n ec alterutrum Atridarum $ hoc claudit epilogo s

    - . - Heroum c lam valete N om ina . - - -

    quippe quod A nacreonteum plane eft : Xcdçorre Aomcv rjpjv Udones. Dum porro Latinus can it m) :

    O utinam fieri Jubito mea munera pofiem, forlan Anacreonteæ odes XX cogita tio in illa eum vota perduxit. M ittimus loca h au t pauca tum C A T U L L I , tum aliorum e Romanis , in quibus joci Anacreontei* perfimiies inveniantur. Nem pe H O R A T IU S vel maxim e is eft in ter Latinos veteres , qui Græcis ita uti no v it , fuamque in rem eos conve rte re , u t vim non modo gravitatemque afTequeretur A lo e i & Steficbori, fubiimes impetu* Pindari, vividum decus Sapphus ; fed & melleam,

    fic0 Lib. I Amor. EL 1 k ) Lib. III. El. X L l) ü b % IL

    EL t. m) Amor. Lib. II. E l / f . v. p.

  • 'f icubi opus erat , fvavrtatem & molliores luTuf Anacreon* t is . Iraque in fragmentis Anacreonticis quod fervatu r;ccvot7thofj.Xi Jrj cAvy.7Tcv 7iT£Çvysacj xéÇccœ, fie effertH oratius :

    Non u fita ta nec tenui fe r a r N em a b iform is per liquidum aethera

    Vates : neque in terr is morabo#.Longius o).

    I l l u d : O tcc re veßqcv veo§v\KeoùTccAccStiviv , es r h vAq Kêçcèacrrjs x 7ieÀei(piùe)s A7T0 fxr,rços Inrorftn »

    IU æmulatur : . ^V itas hinnuleo me fim ilis C h lo t,Q u e re n ti pavidam montibus aviis

    M a tr e m , non fine vanoA urarum & filiae metu p).

    Sodales convivas 9 n e læta in ter pocula tumultuarentur barbarorum oiy.çccTG7fcTw m o r e , adhortatur i n fragmentis A nacreon :

    Aye < W e , jWtjKeS-5 £r

  • raque luxu* & voluptatis in f l ru m e n ta , in conviviis & fe- ceflibus amoenioribus haut facile delideranda. H æ c , nifi tio* valde^deciplt comparandi fpcciofus labor, e x A n a c re -

    onteis fjv f& iv , fiïois kçcctcc W J w y fjvçcis Kocraßf^eiv thrtjvriVy fxvçw reyyeiv ffxocs, fiïc is Kocroc t̂Speiv kcc^vov ,

  • AMAKPEflN. 57perviderat* ,

    tPvcnr v.eçocTu rocv^cis,Asovat èiïôvroùv l ) y. t . A.

    •ft Horatio : D ente lupus , cornu taurus p e tit m ).Sed & in Poëtas Europæarum gentium , quorum

    fua quisque vernacula lingva fc r ip fe ru n t , haut parum d i m a n a f f e A nacreon tea ex origine g ratiarum , oftendent fac ile , qui recen tio ri i l l a , quam vocam us, bella lite- ratur» inftru & Eoi qine wonimenta fols.

    ■ ■ ‘ • H uic

  • H u ic etiam ca\tiquot volupe eft v iâ ije P o r ta s;D at prœfcns drei is pagina do fla fidem.

    Fortunate Parem 3 Tu nunc cape gaudia ; natus H ic Patris augebit nomma clara fu i.

    fectaqiie roi , J u v e n is , numeras qui pignora fo r t i s ,M a fle. S it inceptis aura fecunda ' l u i s /

    'iMarfcefredæ , D. XV. Aprilis,

    •.Anni M D C C L V .* ; Applaudere voluit

    PETR. HF.DBEsRG,V . D. M .

    T il l

    .Philofopbi£ C A N D I D A T E S ,

    Herr EPHRAIM A. AXELSSO)X,W anßiap byggd pa ber g fa ß grund

    M ig a tt E v l y c k b f k a dr i f w e r ,W a r de W an , fom a ter g i f wer

    p r o f u ta f P r f lårdems pund.( 1 ̂ •«. * ^ \ . v v - L X

    3 E r g i or dt i åldrens w a r B land de w ittre re'n Ja f å r d ig ,A t t f f t il l den Ihn fins w ar dig ̂

    Som tillkom m er manna-år.

    . la g e n då i årans fk y g g d H elt fbrnhgd emot den heder *Som a f h jerta t hr (has E d e r ,

    O .k fom J w ar a r mot E r dygd.

    3 0 I I G U S T . W O L L R A '1 T &