04 samain rocío

Post on 20-Jul-2015

44 Views

Category:

Documents

4 Downloads

Preview:

Click to see full reader

TRANSCRIPT

 

O

Vouv

que

que

anda

espír

e se

sen

a mo

Tiña

A ve

qued

O n

vos falar du

recordamos

miraba sem

aba a cusp

ritos. Vivía

en sabores,

amigos e s

orte.

un cerei

ella berrou

dando comp

nen

unha histo

s sempre p

mpre para

pir a un

soa, amar

non soub

sen marido

ixal, que

fro

se

xo

ra

pi

se

ag

da

ulle e do o

pletamente

no

ria que pa

por estas da

o chan, vi

lado e a

rgada de to

o vivir as

soa con d

todos os

oitas, ela

eu redor pa

ogaban, no

apaces cob

nta tiñan

emellando s

gás o máis

arse conta

odio que s

estirado,

o e

asou hai m

atas. Dona

ivía engruñ

outro, p

oda unha v

cousas boa

dez gatos n

anos se

andaba tod

ara que os

on lle roub

bizáronselle

n, redondi

sangue fre

pequeno,

de que es

embraban

e o peor,

a R

moitos, moit

a Úrsula era

ñada nun c

para botar

vida de tra

as, sen fillo

negros com

cargaba d

do o temp

nenos, qu

basen nada

es cereixas

iñas, de

esco. Todos

que estab

scaparan, s

os seus ol

morto.

veROCÍO 2º

tos anos p

a unha vell

curruncho e

os malos

aballos

os,

mo

de

po ao

ue por alí

a. Un día

s, aquelas

cor verm

s lograron

ba subdo á

seguiu apañ

llos o neno

ellaº ESO

pero

la

e

s

, un grup

s que tan

mella brilla

fuxir da v

á árbore e

ñando cere

o caeu ao

a

po de

boa

ante,

vella,

e sen

eixas.

chan

 

A pa

tarde

e re

pedía

Os v

Unha

ruído

pero

á car

artir daque

e. No fond

clamos daq

a axuda e

vecños, can

a noite se

os, aparece

seguían o

rón da árbo

el día, toda

do tiña un

quela criatu

lle pregaba

ndo escurec

en estrelas

eu morta

índose voc

ore.

as as noites

sentimento

ura que vag

a que non

cía, escoita

s, de treb

doña Úrsu

es, alaridos

s a muller

o de culpa,

gaba todas

o abandoar

aban os ber

boada, ven

ula e na s

s desa ánim

lembraba o

, pero o pe

s as noites

ra.

rros cheos

ntro e cho

súa face a

ma en pen

o ocorrido

eor era esc

na súa m

de medo d

oiva que e

mosaba o

a reclaman

naquela fat

coitar os b

ente, cand

da vella.

estaba che

arrepentim

ndo a súa a

tídica

berros

do lle

ea de

mento

axuda

top related